Vakbondsbestuurder
Franciscus Stanislaus Dohmen wordt op 30 januari 1910 geboren in Bleijerheide als zoon van een Duitse moeder en een Poolse vader. Hij was een van de jongste telgen uit een gezin van 14 kinderen. Hij huwde op 25 mei 1938 met Maria Elizabeth Didderen en kreeg met haar tien kinderen, 8 jongens en 2 meisjes.
Het gezin Dohmen verhuist in 1918 naar Chevremont waar Frans toen op de tweede klas van de Basisschool terecht kwam. Men vestigde zich in het pand Kloosterbosstraat 44, waar een broer van Frans, Louis Dohmen, tietntallen jaren een kapperszaak exploiteerde. Na de Basisschool ging Frans bovengronds bij de Domaniale Mijn werken. Op zijn 16de jaar ging hij ondergronds werken. Daar hield hij zich bezig met het mennen van paarden en verrichte hij andere voorkomende werkzaamheden. In 1939 verliet hij de mijn en trad hij als vrijwilliger toe bij de Nederlandse Katholieke Mijnwerkersbond. Op 24 januari1945 werd Frans benoemd tot voorzitter van die bond. Dat bleef hij 27 jaar onafgebroken.
In 1957 roept hij een van de weinige acties in de Limburgse mijnen uit. Rond 2006 wordt een van de vergaderzalen van het hoofdkantoor van FNV Bondgenoten naar hem vernoemd.
Behalve voorzitter van de KMB was hij voorzitter van het Wereld Muziek Concours en voorzitter van de Stichting St. Anna in Heel, Schinnen, Maastricht. Hij was tevens lid van het dagelijks bestuur van het Nationale Rode Kruis, regent van het De Weverziekenhuis in Heerlen en bestuurder bij het Chevremonts Mannenkoor 1912.
Frans overlijdt op 26 maart 1991.,
Uit hoofde van al zijn functies ontving hij een groot aantal onderscheidingen:
- Ridder in de Orde van St. Gregorius
- Ridder in de Orde van St. Sylvester
- Officier in de Orde van de Nederlandse Leeuw
- Ridder in de Orde van Oranje Nassau
- Officier in de Orde van Oranje Nassau
- Verdienstkreuz 1ste Klasse van de West-Duitse Bondsrepubliek
- Zilveren en gouden legpenning van de Provincie Limburg
- Ereburgerschap van de gemeente Heerlen
- Ereburgerschap van de gemeente Kerkrade
- Gouden erepenning van het Nederlandse Rode Kruis